Με καθυστέρησαν οι νύχτες…

Με καθυστέρησαν οι νύχτες..
Με τα αρχοντικά φεγγάρια τους, τρεκλίζοντας
πλάι στα άστρα,
με καθυστέρησαν οι νύχτες.

Το δοξασμένο νεφέλωμα, οι τραχιές πεδιάδες, το βουνό που κοιμάται.. με καθυστέρησαν οι νύχτες.

Το αγιόκλημα, η λεμονιά, το κυπαρίσσι που μιλούσε… με καθυστέρησαν οι νύχτες.

Το αιρετικό κύμα που έκλεβε την θάλασσα μπροστά απ' τα μάτια μου, που την απίθωνε 'δωνά, μέσα στα χέρια μου, ο γλάρος που είχε μια όρεξη για τα παιχνίδια που δεν ξέρω… με καθυστέρησαν οι νύχτες.

Μακρινό φεγγάρι, μεταξένιο
Έκπαγλο μες την αρμονία τ' ουρανού, μίλησέ μου-

Βρίσκω ένα φως και ανάβω το δεητικό καντήλι μου,

Για τα λουλούδια μόνο και για τα παιδιά του κόσμου πάντα προσεύχομαι!