Ανάβουν φωτιές και
η αντήχηση
των αισθημάτων
Κάνει γκελ μες την καρδιά της νύχτας·
Η νύχτα είναι μέταλλο
Μέταλλο καυτό που ασφυκτιά
κάτω από τον έωλο ουρανό που καγχάζει·
Περνούνε τρένα
Ακούγονται τα βαγόνια τους που γλιστρούν
πάνω στις ατσαλένιες ράγες
Σαν μεθυσμένες μέλισσες που πολύ μόχθο φορτώθηκαν·
Τότε εγώ πεισμώνω και γίνομαι ένα παιδί που διεκδικεί
Αγάπη κι άλλη αγάπη κι άλλη αγάπη·
Τότε εγώ είμαι εσύ και οι δύο είμαστε ένα- ενώ
Είσαι μια μακρινή διεκδίκηση που πονά πολύ παντοτινά την
καρδιά μου..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου