[Σκέφτομαι πως θα μπορούσες να είσαι..]

Σκέφτομαι πως θα μπορούσες να είσαι..

Πορτοκάλι γλυκό ή ένα δύσκολο ξινό λεμόνι;

Και προσπαθώ να σε μάθω πριν γίνει η πρόταση που σχημάτισα με κόπο εγώ

μπροστά σου τελεία.

Έχω διαβάσει μυθιστορηματικές μορφές που άντεξαν στον χρόνο,

κοπέλες σαν τα κρύα τα νερά που από τις σελίδες των παλιών εκείνων συγγραφέων λες ξεπήδησαν

και έζησαν αυτόνομα, όπως να ήτανε μες την ζωή να μεταμορφωθούν.

Αλλά εσένα με την μακρινή χροιά που έχει η φωνή σου

σε φαντάζομαι να τραβάς από τον ουρανό που κατέχω ένα αόρατο δίχτυ

και να πιάνεις τα λόγια μου που είναι νεόκοπα και ακόμη ζεστά σπαρταρούν

τονίζοντας αισθήματα που μέλλεται να λάμψουν.

Παράξενο που δεν σε ξέρω αλλά σε ξέρω

που το εκφράζω αυτό ακούγοντας σε να μιλάς

όταν δεν φτάνει πουθενά επίγεια η φωνή μου.

Και όταν θα σε μάθω θα είσαι μια κανονική απουσία

θα χαθείς μες τον λαβύρινθο της δικής σου ζωής

και παίρνοντας από το φως μου την ζωή που δεν κατάφερα θα κλέψεις..