Υπόσταση έχουν οι σκιές και ναυαγούν πίσω απ' τα σύννεφα
Κι "ανθούν πέλαγος Αιγαίον νεκροίς"- ω πόνε
Πού σε συναντώ και πού υπερβάλεις;
Πού σε επωμίζομαι και πού ξεριζώνονται οι πατρίδες
Για να γεμίσουν τα αδηφάγα ταμεία τους
Οι άκαρδοι..-Ω πόνε
Πόσους νεκρούς χωράει η θάλασσα και πόσους αμετάκλητα
λησμονημένους
Που ταξιδεύουν προς την σκοτεινή μεριά του θανάτου,
δακρυσμένοι
Και σφίγγοντας στην αγκαλιά τα παιδιά τους; Ω σκιά
Που συνθέτεις το λυπητερό τραγούδι που λέει μνήμα το κύμα
Κι αφρίζει πάνω από την λύπη όλων εκείνων που κοιτούν,
Όταν πατήσουν στην ακρογιαλιά, πίσω, κατά την θάλασσα, κατά
Εκεί που χρώμα έχει η κραυγή κι όμως ήχο δεν έχει..
2 σχόλια:
Εκεί που χρώμα έχει η κραυγή κι όμως ήχο δεν έχει.. ΣΠ
!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Καλό μήνα.
,,,προβλήματα πολλά με το πριντερ... άλλαξα τρία!!!!!!!!!!!! υπομένω, περιμένω...
Υιώτα.
να χαίρεσαι τον Δημήτρη σου και όλα να είναι καλά!
πολύ κούραση..
φιλιά!
Δημοσίευση σχολίου