Το σύμφωνο της τραγωδίας…

Η στεναχώρια κατευθύνει την ημέρα μου εις όλεθρον…
Βλέπω μια θλίψη στα μάτια σου, αυτό
το κακοδαίμον μικρόβιο της μελαγχολίας
μολύνει τον χώρο σου και σε καταποντίζει
σε μια συναισθηματική φυλακή
από εκείνες που δεν έχουν αντικλείδια.
Βαραίνουν όλα γύρω σου. Οι σκιές
μεγεθύνονται
σαν λύκαινας απειλές και
ένας καπνός ντουμανιάζει τα πάντα ως να χαθούν
στο αποφασιστικό σύμφωνο της τραγωδίας.
Εκεί αρχίζει το ποίημα.
Ακριβές.
Όπως να βρέχεται από των δακρύων την υγρασία και
να νοτίζει την ατμόσφαιρα με τον πόνο που έχεις και
τον πόνο που έχω..