Οικουμενικό αγκάθι, οικουμενικό δακρυσμένο μάτι, οικουμενικό
ποίημα
που χαράσσει την ρίμα του επάνω
στον παλμό του πλήθους
και το αναστατώνει- την ώρα
που η Ιστορία αδιαφορεί για την ρημαγμένη συνείδηση
του κόσμου
και σφυρίζει αδιάφορα
επάνω από τις εκατόμβες των θυμάτων- η Ιστορία
λιμάρει τα νύχια της και
τα μπήγει
στις σάρκες των ευαίσθητων άτυχων.
Το δάκρυ ποια αμαρτία ξεπληρώνει, πόσο
καυτό είναι αυτό που δεν έχει αντίκρισμα; Βρες
την αρχή της κακιάς ώρας και ξέγραψέ την, βρες
την αρχή αυτού του νήματος που ξεδιπλώνεται
μες τους αιώνες
και σε οδηγεί
στο μαύρο κι άραχλο παρελθόν
ενός φανατικού παράφρονα..
ποίημα
που χαράσσει την ρίμα του επάνω
στον παλμό του πλήθους
και το αναστατώνει- την ώρα
που η Ιστορία αδιαφορεί για την ρημαγμένη συνείδηση
του κόσμου
και σφυρίζει αδιάφορα
επάνω από τις εκατόμβες των θυμάτων- η Ιστορία
λιμάρει τα νύχια της και
τα μπήγει
στις σάρκες των ευαίσθητων άτυχων.
Το δάκρυ ποια αμαρτία ξεπληρώνει, πόσο
καυτό είναι αυτό που δεν έχει αντίκρισμα; Βρες
την αρχή της κακιάς ώρας και ξέγραψέ την, βρες
την αρχή αυτού του νήματος που ξεδιπλώνεται
μες τους αιώνες
και σε οδηγεί
στο μαύρο κι άραχλο παρελθόν
ενός φανατικού παράφρονα..
2 σχόλια:
El horror nunca será el camino cierto. El mundo unido en este duelo. La humanidad llora... Un abrazo fraterno amigo.
como mi amigo decir ..
el camino no es el camino del alma.
Besos!
Δημοσίευση σχολίου