Στιχάκι του πόνου..

Μοίρασε τις μέρες, δες

το κατακάθι τους· ξημερώσαμε

αγκαλιασμένοι, με χίλιους φόβους, άνθρωποι

με μοίρα ανθρώπων.

Οι κοιτίδες μας

ρημάχτηκαν·

στο όνομα

ποιού θεού

οι άδικοι εγκληματούνε; Το χέρι σου

μέσα στο χέρι μου- πληγωμένο χέρι·

πληγωμένη καρδιά που αντικατοπτρίζει

επάνω της

όλο τον πόνο της ανθρωπότητας· επέστρεψε

όλες τις λύπες σου σ' αυτήν την μέρα

που καταρρακώθηκε και

στάζει αίμα·

είναι άδικη η ανάσα των φανατικών- εμείς

αγαπήσαμε μια τάξη που διασαλεύτηκε-

μελαγχόλησε ακριβό πουλί μου, μελαγχόλησε

κελάηδησε μες το αυτί της οικουμένης, άσε

το τραγούδι να θεραπεύσει τις πληγές- ο ήλιος

πιάνει τα γκέμια· θα συναντηθούμε

όλοι στον διπλανό μας παράδεισο-

οι ψυχές

βράζουν,

διαστέλλονται,

ακολουθώντας

την λυπημένη φωνή τους·

τίναξε άνθος στίχε μου, έλα

κοντά στους πολύ πονεμένους..