Βεβαιότητα…

Καθαρά και ξάστερα

Μέσα στο δίχτυ που συντονίζει την αστάθεια των πραγμάτων

Ο ουρανός βοά λιακάδες και μια ζέστα που ξεσαλώνει τον Μάιο

Γίνονται οι αντιρρήσεις πιο σαφείς

Το αεράκι διαπερνά τις μουριές και παραμιλά τα λεπτά μυστικά του

Η πόλη ξυπνά, μια κατάσταση ερώτων έρχεται να ζητήσει τα δίκαιά της

Από το μελαγχολικό ξεφύλλισμα της ζωής

Ράτσες σκυθρωπές και ράτσες χαρούμενες

Κινούν τα νήματα κατά το δοκούν

Είναι ερμαφρόδιτο και πάντα το πολίτευμα

Νομίζει κάποιος πως εξουσιάζει- αλλά η εξουσία

Είναι η άλικη παπαρούνα που κρατά φυλαγμένο το όπιο

Που θα κοιμίσει τους πάντες..