Λύγισε
το Σαββάτο κάτω από την κυριαρχία του ήλιου.
Απόχη
ηλιαχτίδα έπιασε τα έντομα μέσα στο τούλι του μεσημεριού.
Φλερτάρει
ο ίσκιος με το δέντρο που αυτομόλησε
Στου
έρωτα το βασίλειο.
Δικάζεται
η ώρα για τα αιώνια κρίματά της,.
Βάζω
μια τελεία σε όλα.
Νυν
και αεί ο επικυρωμένος θάνατος.
Όμως.
Βοώ
όπως πυγολαμπίδα που η νύχτα δεν της είναι κέφι.
Ένα
ντουμάνι μελαγχολικό βάφει την υποψία μου για τα ανθρώπινα υποφερτή..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου