Οι Μούσες των νεφών…

Στο ρυάκι των χρόνων μου, αυτά που ανθίστανται, οικοδομούν

εγωιστικές προσηλώσεις.

Μια ανάγνωση συνεχίζεται όπως

να ξέθαψε κάτι πολύτιμο ο αρχαιολόγος.

Δεν ορίζω και τίποτα· όλα

υπερβάλουν

μέσα μου

και γύρω.

Χαράσσονται των αρωμάτων οι πυροβολισμοί

στρογγυλοί όπως ένα γεμάτο φεγγάρι και αριθμημένοι

σαν τα φυλλώματα πάνω στο δέντρο της οξιάς..

Τι αιωρείται πάνω απ' το νερό και τι υποκλέπτει

εικόνες από παράδεισο όταν

και η σκλαβιά ελευθερία μετράται;

Κι εγώ

έχοντας χάσει τα κουράγια μου, εγώ

διαβάζω τα στιλπνά φτερά του αεροπλάνου

που αγωνιά να σηκωθεί

πάνω απ' το χώμα,

μέσα

στον αιθέρα που θεραπεύει

τις Μούσες των νεφών..