Τόση θάλασσα άοκνη και τόσο αεράκι λευκό
Ομοταξία που την Φύση συλλαβίζει
Ερωτικότατα.
Άφησα πίσω μου τον εαυτό σκουριασμένο.
Και σε νέες μουσικές δοκιμάζω φωνή.
Ποντοπορώ με το νέο μου θάρρος.
Στο αποκορύφωμα των αισθήσεων πάλι ο κατηχημένος απ΄ το φως
ναυαγός..
Καράβι και ηγεμονικό και πειθήνιο
Και
απειθάρχητο και τολμηρό
Στο κύμα
πάνω της γραφής..
Σε λίγο οι πνοές της Κρήτης, ο αέρας
Που βρίθει φωνήεντα, η μυσταγωγία
Να βρεις ερημιά που να αρμόζει απόλυτα
στην ψυχή σου ψυχή μου…
Χανιά (επιβατικό ΕΛΥΡΟΣ ΑΝΕΚ)
6.5.2015
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου