Μια βάρκα πλέει ανοιχτά της αγάπης·
Ενός χελιδονιού η πρύμνα κάνει τα τσαλίμια της
μέσα στον ήλιο που λαχάνιασε·
Τα ηλιοτρόπια γελάνε·
Η μηχανή της ξενιτιάς ξέγραψε όλα τα κορμάκια·
Ο αιώνας μου είναι αμετάκλητα πρόσφυγας·
Είδα το αίμα που κοχλάζει πάνω απ' τις πατρίδες·
Τα εισιτήρια κόπηκαν για ανεπιστρεπτί ξεριζωμό·
Η πίκρα που θα νιώσεις άνθρωπε δεν έχει αντίδοτο·
Η θάλασσα είναι αγία κοιμωμένη·
Ευτυχώς των λουλουδιών το σπαθί μετράει με βιας την γη την
παντέρμη·
Θυσίασα- θυσιάστηκα· κι έχω μια όρεξη απόψε για θάνατο
Τόση που δεν χωρά σε τούτα που θα πω τα λογάκια…
Αναρτήσεις
1 σχόλιο:
είμαι εμμονικός μεταξοσκώληκας που υφαίνει μαστορικά το λεκτικό χάος.
Κατηγόρησε με ότι θέλησα μια αθωότητα που είναι αμφίβολο αν και ποτέ της υπήρξε.
Είμαι ένας ρομαντικός που αποδιώχνουν από κοντά τους οι θηρευτές κάθε ψεύδους.....ΣΠ
Καλή εβδομάδα Φίλε μου.
Βαρύ το ...οδοιπορικό, σήμερα...
κι ο χρόνος δεν με φτάνει...
Με ταξίδεψες από το πρωί, στα... άγνωστα μέρη της ευρώπης, Νοέμβρη του .11 ....... και θα επανέλθω αργά, την νύχτα...
Δεν γίνεται, ευτή είναι η έλξη σου!
Φιλιά,
Υιώτα
Δημοσίευση σχολίου