Καβάλα…

Τόσο μακριά τόσο κοντά

Τόσο επιγραμματικά τόσο φλύαρα- ίσως·

Δοκιμάζω την πράξη·

Τόσο ένδοξο  απόγευμα

Για τόσες νυχτιάτικες πύλες

Που θ' ανοίξουν να με ξεκουράσουν

όπως

Ενός αρώματος η σημασία…

Η Καβάλα αμφιθεατρικό παραμύθι ξεκλειδωμένο

μπροστά στην ήσυχη θάλασσα:

Στολισμένη με παρουσίες φωτιάς και γυναίκες

που αγαπούν – κι ευτυχώς!-  να αρέσουν.

Σημειώνω ένα δυνατό επιφώνημα που κατρακυλά στα δρομάκια ώσπου να 'ρθει εκστατικό απέναντι από το κάστρο που

δεν αγνοεί καμιά από τις αρμονίες·

Όλα τα κρυφά, που με αψηφούν, αγαπώ!

                                                        Καβάλα 13.5.2015