Οι ήχοι εκβάλουν μες την σιωπή μου και η σιωπή μου γίνεται
μια θάλασσα κολασμένη.
Ποιός νομιμοποιεί το χάος και τον ακολουθούν οι κοινωνίες
κατά πόδα και κατά
κέρδος;
Άπληστος είναι ο άνθρωπος.
Καταπίνει φωτιές και επιστρέφει τσιγκούνικη σπίθα.
Κοιτάζω τα ιδεατά βουνά.
Λίγο χιόνι έχουν ακόμα επάνω τους.
Σφυρίζουν από μακριά.
Μόνο η ψυχή μου τα ακολουθεί
Εκεί που χάνονται μες την αγρύπνια, λίγο έξω από το Ρέθυμνο
που ερεθίζει τον αμφιβληστροειδή μου βέβαιο
ότι θα του υποταχτώ..
1 σχόλιο:
Έρχομαι από μέρες καθαρής σιωπής...
...μόνο η ψυχή μου τα ακολουθεί... ΣΠ
προσπαθώ
να μη λείπω...
να μη λείπεις...
Φιλιά στις όμορφές σου.
Υιώτα-Δημήτρης, ΝΥ
Δημοσίευση σχολίου