Ι.
Α Μπρατισλάβα ξυπνημένη μες τον πρωινό ήλιο!
Γαλουχημένη της ανατολής.
Κυλάς σαν μια ρυμοτομία συγκινήσεων.
Τα κτίριά σου είναι πολύχρωμη ζώσα έλξη.
Τακτοποιημένα σαν τα πιόνια στο σκάκι.
Στοχάζεσαι επικίνδυνα μέσα στην μέρα, είσαι γαλήνη που δεν αποταμιεύεται.
Κάποτε ένα φουγάρο εξέχει και κάνει αιχμηρό το τοπίο.
Κι όλο το σκηνικό που έστησε ο χορογράφος των λαϊκών σου αναγκών
Είναι μια θρυλική πεμπτουσία ομόνοιας και έρωτα..
Σλοβακία, 11.11.2011
Αναρτήσεις
2 σχόλια:
Είναι ταυτόχρονα άτακτη μα και γαλήνη που δεν αποταμιεύεται! Γι αυτό έγινε η πατρίδα του ποιήματος!
Γουΐκα
του ποιήματος το έσω είναι αυτός ο καρπός που βαθαίνει για να γίνει πιο ωκεανός η γλώσσα..
Δημοσίευση σχολίου