...

...

ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ..

2 Νοεμβρίου 2011

Επώδυνα διασχίζεις της καρδιάς τον ωκεανό.


Πρώτον να αντιγράψω τα αισθήματα.
Επώδυνα διασχίζεις της καρδιάς τον ωκεανό.
Ποιός μπόρεσε να φτάσει στο νυν του αειπάρθενου κόσμου και να μην είναι λάτρης της ποίησης;
Εκκινώ από ένα άλφα που είναι η ειμαρμένη μου.
Το κάνω έτσι απλά σαν να κοιμίζω μες τα χέρια μου ένα μωρό που κλαίει.
Έχω παράπονα αλλά τι ωφελεί;
Αν τα πεις στον άνεμο είναι καλύτερα τώρα.
Θα τα πάρει και θα βρεθείς με την καλύτερη περιουσία που θα μπορούσες να έχεις:
Ένα φιλί που σου ‘δωσε εκείνη που αγαπάς και που δεν σώνεται η γλύκα ποτέ του!


2 σχόλια:

~reflection~ είπε...

Κι αν το Φιλί είναι...μαχαίρι?...

το "α" ποικιλόμορφα μεταφράζεται και προκαλεί το μέλλον του
ανάλογα τη Γωνία, από την οποία θα το αντικρίσεις.....

Αδραχνω την Ευκαιρία και το ξαναλέω...
κείμενα σε πεζό, ρευστό λόγο σού πάνε Πολύ!!!

;-))))

{δες προηγούμενη ανάρτηση!..}

ΣΤΡΑΤΗΣ ΠΑΡΕΛΗΣ είπε...

ΚΑΚΙΑ
Οι γωνίες μπορούν να αλλάξουν αλλά η τακτική συμμαχία των λέξεων οδηγεί πάντα, άσφαλτα, σε μια θεώρηση που έχει να κάνει με τον ψυχισμό του καθενός.
Θέλω να πω ότι βγάζει ο καθένας αυτό που έχει.
Κι ο ποιητής το ίδιο. Πρώτος απ’ όλους.
Αν διαβάσω πέντε στίχους κάποιου νομίζω μπορώ να γράψω την ταυτότητα του.
Ας είμαστε εχθροί του σκοταδιού και φίλοι του φωτός.
Το προσπαθώ κι ελπίζω να το εισπράττουν κάποτε όλοι.
Όσοι γυρνούν στις σελίδες μου.

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου