θα τα πάρει όλα ένας παράξενος αέρας- όλα:
και τις ανθρωποφωλιές που αποταμίευσαν ματαιότητα και τις
μυρμηγκοφωλιές που αποταμίευσαν σύνεση- θα τα πάρει
και θα χαλαστούνε, όπως
τα όνειρα ξεγίνονται λιγάκι πριν ξυπνήσεις και δουλέψει
της μέρας ο καταποτήρας..
κι εγώ θα μείνω με αυτό το ύφος που ξενίζει
τους ταξιδευτές του ουρανού
οι φίλοι μου θα είναι με σκληρά οράματα
απελπισμένα γαλάζιοι
ο Θεός θα ανθίσταται, δεν θα χαρίζει
όπως παλιά που του περίσσευε το έλεος, θ' ακολουθούνε
τα πράγματα την νομοτέλεια της φθοράς -κι εγώ θ' απλώνω
τα ασπρόρουχα λόγια μου μήπως και τα στεγνώσει
αυτός ο φαφούτης γέρος
αέρας που δεν μπορεί πια να δαγκώσει
ούτε τον λαιμό ενός ξυπνητηριού κόκορα.
31.05.2010
2 σχόλια:
Dust in the Wind...
ΟΛΑ... κι Εμείς καπου εκει....
στο μάτι του Κυκλώνα...
http://www.youtube.com/watch?v=tH2w6Oxx0kQ&ob=av3e
Κάκια
σκόνη στον άνεμο
και πάντα απομένει ένα ποιητικό ειδικό βάρος λίγος πιο πάνω από το μηδέν που δεν κιόλας εξηγείται
για να κουβαλά ο ποιητής μια περιουσία παράξενη
ονείρων και παράξενων θεΐκών συνειρμών..
Δημοσίευση σχολίου