...

...

ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ..

28 Μαΐου 2014

Αυτά που σβήστηκαν – σβήστηκαν ωραία λοιπόν…






Στην παλιά αυλή, στον κήπο με τις θρασεμένες τριανταφυλλιές, κάπου,
ένα γεράνι
πιτσιλιστό,
μου έγνεφε με νόημα,

λες και το άφησε εκεί, λίγο πριν φύγει, η γιαγιά μου,
να μου μαθαίνει τις θλιμμένες κουβέντες της.

Για τα καλά Μάιος.

Κάποια στιγμή ο ζέφυρος ξεδίψασε μπατσίζοντας μες το παρτέρι
Την μαντζουράνα – χαράς ευαγγέλια!

Είχα χρόνια να έρθω εδώ· και τώρα

Σαν κλέφτης που τα κλοπιμαία του τον βαραίνουν πολύ

Άφησα ένα μέρος από τα αισθήματά μου να το σβήσει ο ήλιος.

Αυτά που σβήστηκαν – σβήστηκαν ωραία λοιπόν,

Σαν να τα κυνήγησε ο χρόνος και γίναν
απλά και μόνο, θηράματα..



2 σχόλια:

Αστοριανή είπε...

...Καίγεται το σπίτι σου-
Τρέξε αν τ’ αγαπάς- Αλλιώς
έλα να κατοικήσεις μαζί μου.


Κάτω απ’ τ’ αστέρια... SP"

...
για να γίνουμε θηράματα των εποχών...
Ούτε ο Μάης δεν χαμογελάει εδώ...

Στρατή μου,...

Νεο-Υορκέζικο φιλί,
Υιώτα
αστοριανή

ΣΤΡΑΤΗΣ ΠΑΡΕΛΗΣ είπε...

Υιώτα
κάποια στιγμή όμως ξαναβγαίνει ο ήλιος
και τότε καταλαβαίνουν όλοι τι θα πει θεός!
Φιλί!

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου