Να πως ζωγραφίζω χωρίς πινέλα και χρώματα…

Αυτό κι αν είναι λογοτεχνικός αθλητισμός! : να αφομοιώνεις ρυπαρή πραγματικότητα και να την μεταστοιχειώνεις σε Ομορφιά και σε ποιητική Ουσία!
Συνήθισαν οι αισθήσεις μου να μην ενοχλούνται από τους θορύβους που τροφοδοτούν τους θορύβους. Και γλεντούν στην Πλατεία του Κεφιού, εκεί που εγώ καταλαβαίνω δύσκολο που είναι να πονάς και να γελάς γιατί την φιλοσόφησες την ζωή και μαθός πλέον είσαι πως αυτό που θα αφήσεις φεύγοντας είναι μια ανάμνηση σε κείνους που αγάπησαν την σκέψη σου όταν η σκέψη σου τους παρηγορούσε και τους καθοδηγούσε.
Να πως ζωγραφίζω χωρίς πινέλα και χρώματα…