Ζούμε αφαιρώντας δύναμη από την αδικία και το βλέπει αυτό ο θεός μας..

Όλες οι νηφάλιες μπαλαρίνες των ανθών αναφαίνονται μες τον μορφασμό

Του ουρανού,

αξημέρωτα ακόμη και βρέχει,

και τρέχουν

Προς την μεριά των αμάντρωτων

Νεφών.

Κι η σκέψη μου

Που ανταμώνει την σκέψη σου, μέρα Σαββάτου,

Πέντε η ώρα το πρωί, σαν

ένα εγερτήριο φωτός αφυπνίζει

Τα πουλιά και χρησμοδοτεί για το αύριο.

Ζούμε αφαιρώντας δύναμη από την αδικία και

το βλέπει αυτό ο θεός μας..