Τα σπούδασα όλα

Τα σπούδασα όλα κρατημένη ανάσα
τα ψευδή και τα αληθινά
αρκούμενος σε μοιραίες συμπάθειες κι αγάπες
που φύλαγα από παλιά

νεωτερίζον γαρίφαλο βασανάκι μου και περίβλεπτο
καθαρογραμμένο φεγγάρι
ως την καρδιά μου καρφώθηκες
έχεις θέση κρατώ σε να μένω
και να λιγώνομαι
απ’ την πολύ ομορφιά σου

σε ακούω μες την φυλακή μου που σιγανοψιθυρίζεις
ένα σκοπό από καθάριο κρύσταλλο, α μάγγισα
καρδιά μου και τι μελαχρινό σε αιχμαλώτισε πάθος
ματάκια σαν ηφαίστεια και πού να πάω να κρυφτώ
πριν με λαβώσουν;