Για να σε ζωγραφίσω με τα πάθη μου ορθωμένα, οι τουλίπες φορτώθηκαν χρώματα και έζησαν τον μύθο τον αρχέγονο απαρχής.
Τα τούλια του ουρανού απλώθηκαν τριγύρω και υπόλευκες αυταπάτες πονήρεψαν τα σύμφωνα του λεξιλογίου να μην ομονοήσουν να φανεί ορατή κι απόψε η λύπη μου.
Έμεινα μόνος και μπατάρει η κάμαρα, σαν ένα πλοίο που έμπασε νερά και σβήνεται από την γομολάστιχα της θάλασσας.
Φούρια στον νου μου οι σκέψεις, φούρια και τα φωνήεντα.
Όλα εκεί που Έρωτας είναι η Ιστορία και για έρωτα κινείται επί σκοπόν το άγραφο Ποίημα..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου