...

...

ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ..

7 Ιανουαρίου 2018

"Κατέχω τον ήλιο», μου είπε,


Γελούσε.
"Κατέχω τον ήλιο», μου είπε,
"Πού πας εσύ με τα αλλόκοτα φεγγάρια σου;"
Ξημέρωνε.
Η τροπή της νύχτας, ήτανε καθαρό βασανιστήριο. Ακούστηκε ο θόρυβος από σπασμένα άστρα.
Για κάπου έφευγα.
Μόνος μου πάντα.
Όπως η ζωή κυλούσε και αυτοδίδακτοι πηγαίναμε να συναντήσουμε την καθαρή ουτοπία.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου