...

...

ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ..

23 Μαρτίου 2010

Έτσι γεωμετρούν ο ένας με τον άλλον οι αστερισμοί

Έτσι γεωμετρούν ο ένας με τον άλλον οι αστερισμοί
της νύχτας κι έτσι γίνονται τα σπίτια
στο νησί υπέρογκα,

όπως με τις ταράτσες τους να φτάνουν
τον θεϊκό ουρανό.
Παιδιά ξανθά μέσα στο απόγευμα
παίξανε πλάι στην άμμο την όλη την μέρα ζεσταμένη.
Παιδιά σαν υποσχέσεις για το αύριο.

Προς το βραδάκι
είναι ένα καφενείο που μαζεύονται οι γεροντότεροι άνεμοι
και παίζουνε χαρτιά και επιρρήματα
–ανά, κατά, διά, μετά-
μες τον ασύλληπτα δίκαιο χρόνο..

Και τότε είναι κάστρο άπαρτο η νύχτα. Οι πειρατές της
ξυπνούν χαράματα κι αρχίζουν την κραιπάλη που επιβάλλει
πάντα το φως.
Αν θέλει η ψυχή
μέσα από την τόλμη μιας στιγμής
βρίσκεται πάλι να συνομιλεί με καθετί γύρω της θεϊκό.

21.11.2009

2 σχόλια:

Δέσποινα Γιαννάκου είπε...

Eικόνες ασύλληπτες ,να αγγίζεις το απόλυτο, το εξωπραγματικό ..μα τελικά τόσο οικείο !!!
οι εικόνες σου ζωγραφισμένες πάντα με το δικό σου μοναδικό χρώμα !!
Καλό ξημέρωμα πια !!

ΣΤΡΑΤΗΣ ΠΑΡΕΛΗΣ είπε...

Καλημέρα Δέσποινα!
Καλή-μέρα!

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου