Ζω την εκδοχή μιας
ζωής που καθυπόταξε τα όνειρα στο παρόν της.
Λαχταρούσα σοφίες- τώρα οι
σοφίες είναι πληθυντικές και με αγνοούν.
Ξεχωρίζω τα δυνητικά
συμπεράσματα
που αφορούν τον έρωτα που δεν
ευόδωσε να βιωθεί..
Αχ, τι τύμβος είναι ο χρόνος,
μαραζωμένων επιθυμιών!
Περπατώ σε μια ακρογιαλιά
δίπλα απ’ όπου
επαίρεται στο πλάι της και
ανθοβολεί ένας κήπος.
Με την φροντίδα ενός που
μονάζει και σκέφτεται μόνο αρετή
τα πάντα που έχω είναι ή δεν
είναι
υλικές υποσχέσεις έτοιμες να
κατασχεθούν από τον έφορο θάνατο..
2 σχόλια:
...Αχ, τι τύμβος είναι ο χρόνος, μαραζωμένων επιθυμιών! SP
Στρατή μου, ...όσο χρόνο και να πάρουμε,
πάλι δεν μας φτάνει...
ποτέ δεν ήταν μόνο για μας!
Φιλιά στις όμορφές σου,
Καλή Χρονιά,
"έφτασε!"
Υιώτα και Δημήτρης
Υιώτα
Πράγματι ποτέ δεν μας φτάνει..
Καλή χρονιά με το καλό-αν και το ξέρουμε κι οι δυο μας ότι απλά κάνουμε παιχνίδι με την ελπίδα-ο κόσμος αλλάζει προς την άσχημή του όψη.
Όπως και να ‘χει όμως, με το καλό να έρθει και να χαίρεσαι τους αγαπημένους σου!
Φιλιά πολλά!
Δημοσίευση σχολίου