Η σιωπή είναι μια άσκηση· κάπου εκεί που ψάχνεις φως μες το
σκοτάδι και ο άνθρωπος
που είσαι αναζητά να κατακτήσει, εχέφρων, συνείδηση.
Κοίτα πώς εννοούν οι θάλασσες τα ακρογιάλια και πώς
οι ωκεανοί τις ανοιχτές παραλίες.
Η σιωπή δένει τον βρόγχο της γύρω απ’ τον λαιμό της νύχτας
και το μοιραίο συντελείται μετά που το υδάτινο φορτίο
του φεγγαριού κελαρύζει μες το ρυάκι που τρέχει να βγει
στο στέρνο το ανοιχτό της θαλάσσης.
Η σκορπίνα διάθεση κεντά την απομονωμένη Στιγμή για να
πονέσεις.
Φυσάει· η κάθε σκέψη είναι μια γυμναστική μέσα σε στίβο
ιδεών.
Βρες την αντωνυμία που ακροβατεί επάνω στην συμπάθεια που
έχει
ο χρόνος στην ώρα του μεσημεριού που έρχεται..
Βόλος 7.12.2013
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου