Σε κάτι ήσυχο αρκείται ο κάθε νεκρός-
Μετά, ξαπλώνει ήρεμα κάτω απ’ την μαρμάρινη πλάκα του
Και αδιαφορεί για τυχόν μεγαλεία.
Οι άνθρωποι όσο ζουν επαίρονται για κείνο και για τ’ άλλο·
Μετά, όταν καταλαβαίνουνε το μάταιο του εγχειρήματος,
αφήνουν όλα να τα κανονίσει η Τύχη.
Και θυμάμαι, ωστόσο, ωραία που το έλεγε ο ποιητής
Πως κάποτε κάποτε μας χρειάζεται ένα λουτρό τάφου.
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου