Θα σε θυμάμαι λουλουδένια μου

Θα λείψουν οι υποψηφιότητες των αστεριών από την νυχτερινή συμφωνία,

Ένα αεράκι θα σκουντά γλυκά τα φυτά,

Τα λόγια που σου λέω θα είναι μία άλλη όψη της γαλήνης

Δεν θα αποκριθεί κανένας για θάνατο.

Στην ερημιά ενός βράχου που δαμάζει το πέλαγος

Θα λέω τα παραμύθια μου, ανήξερος από τις φασαρίες των ανθρώπων,

Θα στοχάζομαι ωραία λευκά

Θυμόσοφος ενός λαού που θέλησε η ιστορία πια να μην υπάρχει.

Στην ξύλινη καλύβα μου το κρύο θα κόβει βόλτες, θα πονώ

Από μνήμη και έρωτα

Θα σε θυμάμαι λουλουδένια μου σαν μία μακρινή της νεότητας ευτυχία

Που στέριωσε ανάμεσα σε όλα που υπήρξανε πολύτιμα και βελουδένια..