Όλα έχουν μια κατεύθυνση.
Φοβάμαι μην με απορροφήσουν στην δύνη τους.
Κόβω μικρά κομματάκια τα σύμφωνα και όταν μου α-συμφωνούνε
ντρέπομαι την μοναξιά, αλλά σε αυτήν μέσα ευδοκιμώ
όπως το σαλιγκάρι στο κέλυφος.
Στην ουσία περιπλανιέμαι από εγώ σε εγώ
μην έχοντας να φτάσω πουθενά, μα την αλήθεια.
Οι ουτοπίες είναι γάργαρες- καταναλώνονται
νωπές και όταν η ψυχή ανάγκη τις έχει.
Οι κοινωνίες ασχυμονούν αλλά και πού σε πάει μία γερασμένη
ηθική
ενός κόσμου που ολοένα γκρεμίζεται; Δεν θέλω
να μιλώ. Νεύματα κάνω
να μιλώ. Νεύματα κάνω
να με αποκρυπτογραφήσουν οι θάλασσες και η ταξιαρχία
των πουλιών που σηκώνει
την αυγή στα πουπουλένια φτερά της.
των πουλιών που σηκώνει
την αυγή στα πουπουλένια φτερά της.
Αναρτήσεις
2 σχόλια:
Μακάρι να αποκρυπτογραφούσαν οι θάλασσες..
Τώρα πια , ύστερα από χρόνια , καταλαβαίνει κανείς πως αδιαφόρετα χτυπιούνται,χωρίς κανέναν προορισμό και χωρίς
να φταίνε αυτές για τις δικές μας αναμονές - ουτοπίες..
Καλά Χριστούγεννα Στρατή σε σένα και στους αγαπημένους σου..
Οι θάλασσες όπως τις εννοώ ελιά είναι ο συμβολισμός της ελληνικότητας και της αιωνιότητας. Το Άφθαρτο της Ιδέας και της κοσμοθεωρίας που αντέχει.
Εξάλλου πώς θα μπορούσα να γράφω αν δεν διατηρούσα μιά ρομαντική άποψη για όλα;
Τις καλύτερες ευχές μου και να είσαι γερή και ευτυχισμένη!
Χρόνια πολλά!
Δημοσίευση σχολίου