...

...

ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ..

26 Δεκεμβρίου 2013

Είναι που με πονά η πατρίδα




Τέτοια απουσία μέσα στην παρουσία! Κι ο σκηνοθέτης
Που παίζει με τις ζωές εγκαταλείποντας
Τις ατάκες στην Τύχη..
Πού οδηγεί τελικά το μονόπρακτο; Θλιμμένοι
Ηθοποιοί δεν ποιούν πλέον ήθος αλλά μια ανηφόρα τραβάνε
Που πάει κατά το πουθενά.
Μου είπες, είσαι λίγο λυπημένος τελευταία..
Πώς να στο εξηγώ; Είναι που με πονά η πατρίδα,
Είναι που νιώθω το ιοβόλο σκοτάδι της
Τις συσσωρεύσεις των αχρείων που δοκιμάζουν επάνω της
Τρομερά δηλητήρια·
Είναι που νιώθω ότι αν δεν γίνει κάτι, θα χαθεί-
Σαν ένα άστρο που έλαμψε και τώρα χάνεται από τον ουρανό
Στα βάραθρα του Χρόνου και της λησμονιάς..

  




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου