...

...

ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ..

4 Δεκεμβρίου 2013

Έξω είναι η βραχνή πόλη


Έξω είναι η βραχνή πόλη και ο ουρανός που μυρίζει οινόπνευμα
Είναι τα ανεμοδαρμένα δέντρα, οι στάσεις των λεωφορείων και οι περαστικοί
με τις ομπρέλες
Η στεντόρεια φωνή του αέρα γερνά τα κλαδιά που σπάζουν υποταγμένα
Και το νερό της βροχής τρέχει σαν μια ανάμνηση που δεν τελείωσε.
Μουντζούρες του ουρανού και κρύο
Η άσφαλτος γυαλίζει
σαν δωδεκάβολτο λαμπιόνι
Ο χρόνος ποταπή ιδιοκτησία.
Εγώ που ξέρω από ματαιότητα βαθαίνει ο νους μου και πάλι
Ζητώ τις ανηφόρες τις στρωτές.
Στο ρολόι μου οι δείκτες συλλαβίζουν
Τρίτη φθίνουσα
Καθώς γεμίζει βρύα θρησκευτικότητας ο χαρίεις Δεκέμβριος.
Εκεί να σε βρω που η φαντασία μου τρέχει κατά την θάλασσα
Κι εσύ κανονίζεις τα δέοντα να έχουνε οι άγγελοι νερό και
τα κορίτσια που αγαπάω παράδεισο!



3 σχόλια:

akrat είπε...

πω πω

χείμαρος

πηγή αστείρευτος

λαμπρά...

ποιώ - ελένη είπε...

"Ζητώ τις ανηφόρες τις στρωτές"
Εκεί θα βαδίζουμε διαρκώς Στρατή μου
Στα ύψη εκεί που ο νους κι η ψυχή
συλλαβίζει τους δεκαλόγους της Αγάπης!!!Κι η καρδιά δεν απαρνιέται
την ομορφιά


φιλί ποιητή μου

ΣΤΡΑΤΗΣ ΠΑΡΕΛΗΣ είπε...

Ελένη μου να είσαι καλά-
ανηφόρες πάμε και ανηφόρες ερχόμαστε-
σαν να είναι η δυσκολία φτιαγμένο για μας, αγώνισμα..
φιλί κορίτσι που ποιείς ηλιόλουστα!

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου