Ξεκολλούν οι μέρες από της εβδομάδας το κορμί αλλά δύσκολες
είναι
για τους πολλούς. Η εποχή σκληραίνει.
Τι κι αν πόλεμος δεν υπάρχει-όλα γύρω μας πολεμούν.
Η εγγαστρίμυθη Πέμπτη
μονολογεί κάτι που στ’ αυτιά μου φτάνει σαν αλγεβρικός
ψίθυρος
που μεταγλωττίζεται σαν ξανατονισμένη μουσική.
Ας μην συρρικνωθεί Θεέ μου η πατρίδα – γιατί την παρέδωσες
στα χέρια του αήθους τραπεζίτη;
Σκέφτομαι και πουθενά άκρη δεν βγάζω- αυτό που έχω είναι
ένας ειρμός που με οδηγεί στην θλίψη.
Διαλέγω ένα βιβλίο-η βιβλιοθήκη
μορφάζει κι είναι η μόνη που σιωπηλά μου παραστέκεται.
Το ρολόι μου άρχισε δευτερόλεπτα να χάνει.
Συσσωρευμένη -μπορεί και για καλό- απώλεια.
Πέφτει το βράδυ· ο ουρανός είναι μια κρύα φάτσα μιας γριάς
ελπίδας.
Το σπίτι είναι κρύο· κοιτώ απ’ το παράθυρο: ο αιώνας βαρά το
ταμπούρλο του·
καίω τα ποίηματά μου για να ζεσταθούνε οι μελαγχολίες..
5.12.2013
Αναρτήσεις
6 σχόλια:
... κι είναι η καρδιά ζεστή,
γι' αυτό δεν παραδίδεται...
Να είσαι καλά, Στρατή μου,
χαιρετισμούς.
Πάντα με την αγάπη,
-είναι κι αυτό κάτι...-
Υιώτα
αστοριανή, ΝΥ
Στρατή, ωραίο το ποίημα ... μου έδωσες αφορμή να σκεφτω... νασαι καλά!! καλό σου μεσημερι...
Με καράβι τις ευφάνταστες λέξεις σου, ταξιδέψαμε τις "μαύρες" ακτογραμές μας. Κάθε στίχος και μια σκληρή υπενθύμιση, με κορύφωση στους τελευταίους. Προσωπικά, μου έξυσε τη μόνιμη (πλέον) πληγή με το κορίτσι που έφυγε. Κάπου διάβασα πως χρησιμοποίησε βιβλία για προσάναμμα, ελλείψει ξύλων...
"Προπαίδεια των σκληρών ημερών"...
Σ' ευχαριστώ που κρατάς τη φωτιά αναμμένη...
Υιώτα μου να είσαι καλά!
Ελπίζω να αντέχεις στα κρύα της Αμερικής.
φιλιά..
...
Παρασκευή
Μέλημά μου είναι η ποίησή μου να αναγκάζει τον αναγνώστη στην σκέψη.
Αν το κατάφερα, ευχαριστημένος είμαι..
Καλημέρα.
Μαρία καλημέρα.
Για τις σκληρές μέρες που ζούμε και για τις οποίες έχουμε ευθύνη γιατί δεχόμαστε να μας κάνουν τα πάντα με ανυπόφορη παθητικότητα, ας ελπίσουμε ότι ΙΣΩΣ καταλήξουμε κάπου καλά-που δεν το νομίζω, δηλαδή.
Λυπάμαι πολύ γι’αυτά που συμβαίνουν γύρω μας. Ξεφτιλίστηκε η έννοια άνθρωπος.
Σφάλλουν και το ξέρουμε και είμαστε ένοχοι που τους αβαντάρουμε, οι κρατούντες.
Οι ζωές δεν πρέπει να χάνονται έτσι αναίτια.
Δημοσίευση σχολίου