Τα φανταστικά και τα πραγματικά σ’ ένα μαγνητικό πεδίο που η
ζωή ορίζει και για σένα
η γη γυρίζει ή δεν γυρίζει- ποιός κόπτεται;
Η Θεσσαλονίκη ξαπλώθηκε μέσα στον ήλιο σαν μια γόησσα που
λούεται στην παραλία του ντουνιά.
Ο πύργος της πλανιέται στο κενό του ανερμάτιστου Θερμαϊκού.
Ελευθέρωσα όλες τις πλανόδιες σκέψεις και ήρθα
κοντά στο μηδέν και απ’ όπου
το συμπέρασμα, για οτιδήποτε, μπάζει.
Περιφέρομαι ειλικρινής και μόνος δίπλα στης παραλίας την
ευάλωτη εικόνα και το οξυγόνο κάνει να τονίζονται τα μάγουλά μου στο ερυθρό..
2 σχόλια:
Φοβερό και να μην έχω πάει ακόμα σε αυτή την πόλη ασυγχώρητη!
Τα φιλιά μου!
Έλενα..
ε πρέπει να πας γιατί είναι η πιο ερωτική πόλη που ξέρω..
Φιλιά!
καλό βράδυ!
Δημοσίευση σχολίου