Η Γραφή αποδίδει στον
συγγραφέα προθέσεις που ίσως κιόλας καμιά φορά κι ο ίδιος δεν έχει. Και εξηγώ:
κάτι φορές το ειπωμένο ξεπερνά
τον ίδιο τον δημιουργό και ως προς το εύρος των εννοιών που φιλοξενεί και ως
προς την φασματική αντίληψη που ο ίδιος έχει ως προς τα μυθικά ή τα πραγματικά
που αναγγέλλει γεγονότα.
Έτσι κι η ποίηση:
Σταματά πάνω απ’ την
πραγματικότητα σαν μεγεθυντικός φακός που δίνει πολλαπλά πρίσματα μετουσίωσης
και όποιος καταλάβει αυτήν, κατάλαβε.
Εμένα μου άφησε πάντα ένα
ίζημα Αλήθειας και Ομορφιάς στην καρδιά. Και γι’ αυτό, είμαι ευτυχισμένος.
Κατοικώ εκεί που η ελπίδα
δεν έχει νόημα και εκεί που η απελπισία γίνεται ελπίδα.
Και γράφω γιατί είναι το
Τίποτα που ανακαλύπτω, μέγας θησαυρός!
Αναρτήσεις
7 σχόλια:
...πλαϊνό διαμέρισμα...
ελαφρά μεσοτοιχία...
Με αγάπη,
Υιώτα, ΝΥ
Nα γράφεις Στρατή μου για να νοιώθουμε και εμείς!
Τα πάντα!!
Τα φιλιά μου!
Θησαυροί ανεκτίμητοι! Ιδίως στις μέρες μας.
Εξαιρετική η κατάθεσή σου για την ποίηση Στρατή!
Καλό βράδυ!
Υιώτα
Δεν το κατάλαβα τι έγραψες αλλά δεν έχει σημασία.
Φιλιά.
Έλενα
Να είσαι καλά.
Καλημέρες πολλές και αντοχή.
Maria Kanellaki
Η ευαίσθητη ματιά σου Μαρία που τόσο με συγκινεί σε κάνει να γράφεις με τέτοια απλότητα που ο αναγνώστης μένει εκστασιασμένος.
Προσόν μεγάλο.
Καλημέρα και στις επάλξεις του ο καθένας.
...ότι νιώθω τους κραδασμούς της σκέψης σου, ποιητή μου,
μιας και η απόσταση μηδενίζεται,
διαβάζοντάς σε...
να έχεις Καλή Μέρα,
Υιώτα,ΝΥ
Δημοσίευση σχολίου