Μια μέρα θα λείψουν οι χαρές και η αγάπη θα σβήσει.
Τα πουπουλένια σύννεφα θα σαλεύουν αργά στον αρχαίο
μουντζουρωμένο ουρανό.
Η τυφλή Τύχη θα δίνει την εύνοιά της στον ενεστώτα που ακρίβυναν
οι επιτυχίες.
Σαν πυγολαμπίδες οι πόθοι θα δένονται στο στήθος των ωραίων
κοριτσιών.
Θα με πάνε τα βήματά μου στην αφετηρία των ξακουστών
θαυμάτων.
Η κάθε λέξη θα είναι οδυνηρή επιστροφή στο φλεγόμενο νόημα.
Στο αδιαπέραστο σκοτάδι αυτά που ήτανε μυστικά θα
υποτάσσουν το χρώμα της πραγματικότητας και σε κοιλώματα του
γέλιου θα φιλοξενείται η παρουσία της θεάς.
Αναρτήσεις
2 σχόλια:
Ας αργήσει αυτή η μέρα Στρατή μου! Ας μην αξιωθούμε να τη ζήσουμε. Μελαγχολική διάθεση διακρίνω. Το πνεύμα των γιορτών, κρύβει πάντα και μια δόση μελαγχολίας. Ή προβληματισμού...
Να'σαι καλά & να περάσεις Καλά Χριστούγεννα με την οικογένειά σου!
Μελαγχολική διάθεση σίγουρα Μαρία μου-
Ξέρεις τώρα:
Κάτι το πνεύμα των Χριστουγέννων κάτι ο προβληματισμός της εποχής-
Λίγο δύσκολα όλα.
Να είσαι καλά και να περάσεις κι εσύ καλές και ευτυχισμένες γιορτές!
Δημοσίευση σχολίου