...

...

ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ..

13 Δεκεμβρίου 2013

Με την αφή…





Κι ανατριχιάζει κάπου η ραχοκοκαλιά μου·
Γίνονται οι γεωγραφίες του κορμιού ευανάγνωστες, κάθε
Λέξη νικά τα περίχωρα των νοημάτων και στον καθρέφτη
Σπάζει η μορφή σου σε χίλια κομμάτια, όλα
Για να δεθούν σε ένα σύνολο απουσίας.
Σύννεφα ακροβολίζονται στην άκρη του ουρανού, νύχτες
Γραπώνουνε το ασήμι από το φεγγάρι   και
Μια μελαγχολική μου σκέψη δένει κόμπο άλυτο
στον ίσκιο μιας επιθυμίας.
Και στο στήθος σου που γιορτάζει ο πόθος
Το χέρι μου καίγεται και αφομοιώνει λυρική αθωότητα
που ανήκει σε σένα.




4 σχόλια:

Αστοριανή είπε...

Υπέροχο!!!!!!!

Φιλιά, Υιώτα, ΝΥ

ποιώ - ελένη είπε...

Συμφωνώ με την Υιώτα
Άλλη μια υπέροχη
δημιουργία σου άγγιξε
την ψυχή μας!!!!


φιλί καληνύχτας

ΣΤΡΑΤΗΣ ΠΑΡΕΛΗΣ είπε...

Την καλημέρα μου Υιώτα!
Φιλιά!

ΣΤΡΑΤΗΣ ΠΑΡΕΛΗΣ είπε...

Ελένη με τα μαγευτικά σου ποιήματα!
Την καλημέρα μου και φιλιά!

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου