Τα πάντα διαλύονται μες το
βράδυ που αποσιωπά τις προθέσεις του
Κωλυσιεργούν τα άστρα μες τον
ουρανό
Η ανησυχία μου με πεθαίνει
Τρόμος για έναν θάνατο διόλου
οικουμενικό
Ιδιωτικά τα καπρίτσια μου
Διαφώνησα μ’ όλα
Άφετε τα παιδιά έλθουν προς
με
Αν διδάσκω κάτι είναι συνέπεια των λέξεων μόνο
Ξημερώνει αργά, είμαι
άγρυπνος και κουράζω τις αντοχές της νύχτας
Καθώς ψάχνω μια μουσική που
ξεφλουδίζεται από τον άνεμο
Και αντιπαραβάλλεται με το
τραγούδι του πουλιού που γεννά νότες
Λυρικής ευθύτητας που ζηλεύει
ο κάθε ένας ουρανός..
2 σχόλια:
!!!!!!!!!!!!!!!
Φιλιά ! Φιλιά!!Φιλιά!!!
ελίτσα
Ευχαριστώ! Ευχαριστώ! Ευχαριστώ!
Δημοσίευση σχολίου