Κινούνται νήματα ανεξιχνίαστα. Μες τον
καιρό. Ο καιρός δεν αλλάζει. Είναι ο ίδιος που η ιστορία θέλει. Όχι καλολογικά
στοιχεία λοιπόν- ξέφυγε
από αυτόν τον γλυκό πόνο που γεννά η
αγάπη,
και βρες
μες απ’ το άλμα προς την ανυπακοή
την αληθινή όψη του τετελεσμένου.
Θέλω να πω κουβέντες πολλές- σε καμιά δεν
πετυχαίνω
το νόημα: σαν να μου απιστεί η γραφή και
το αναγνωρίζω·
ίσως είμαι τυφλός που ψαύει πάνω σε αυτό
που φανταζόταν για αλήθεια·
κατά βάθος
όλος ο έρωτας πάνω στα πράγματα
ξοδεύεται-
έτσι που και εγώ εξομολογούμαι
και είναι η σημαία μου ένα κουρελόπανο
που συμβολίζει σε όλα αντίρρηση..
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου