Τρεμίζοντας μες το σκοτάδι
ήρθε
ψυχή πεταλούδα να με βρει.
Την αφουγκραζόμουν χρόνια,
δεν ήξερα
Ότι σημαίνει κάτι η αφεντιά
της.
Η ραϊσμένη νύχτα δεν την
φυλάκισε- ίσως ήσουν εσύ
Που ανέβηκες ως την ύπαρξη
και μετά έφερες μύθο
Ως την ιστορία της μέρας.
Σημάδεψα καλά: μ’ ένα φιλί
προσέγγισα το αδύνατον.
Ξημέρωνε αργά και με σύνεση
τόσο.
Οι θύρες άνοιξαν, το φεγγάρι
αγρυπνούσε.
Ο έρωτας ζούσε ξανά κι ως την
αόρατη πλευρά του.
Δασκάλευε η ζωή μου λόγια
δύσκολα.
Πίσω από τα λεξιλόγια έψαχνε
πάλι φωνή.
Για μια ιδέα αλήθειας ζω ή θα
πεθάνω.
2 σχόλια:
Ωραιότατο! Καλά Χριστούγεννα Φίλε μου! :)
Χρύσα μου γλυκιά μου Χρύσα!
Με μελαγχολούσαν πάντα οι γιορτές, πόσο μάλλον αυτές στις μέρες μας που είναι πιο δύσκολες..
Αυτοί που υποφέρουν γύρω μας είναι πια πολλοί.
Όσο κι αν θέλω να αισιοδοξώ, κάτι με θλίβει.
Παρηγοριά μου είναι η Ποίηση και μπάλσαμο που το έχω ανάγκη.
Μέσα από όλα αυτά σου εύχομαι να είσαι καλά κι εσύ κι η οικογένειά σου και να περάσεις ήσυχα και δημιουργικά..
Φιλιά πλάσμα αγαπημένο!
Δημοσίευση σχολίου