Από τον οίκο της νύχτας

Δυνατά αποστάγματα που μεθούν κι απάνω

Από τον οίκο της νύχτας ένα σκέλεθρο

Φεγγάρι που πασχίζει μόνο του να μελωδεί.

Οι σκιές επιβαρύνουν το ημίφως με τρόμο.

Στα μισά της διαδρομής προς τον ουρανό τα άστρα τιτιβίζουν σαν πουλιά ανώνυμα.

Οι δοξασίες όλες ισχύουνε.

Τις απορροφούν τα φυλλώματα και οι κορμοί των δέντρων.

Η γριά μαμή ξεγεννά το μωρό της Πούλιας.

Αστερισμοί προστιθέμενοι στο γαλαξιακό κλάσμα αλλάζουν το αποτέλεσμα.

Όταν ξημερώνει μια αίγα μηρυκάζει πλάι στην θάλασσα.

Αντιλαμβάνεται τι μιλά ο αρχαίος θεός.

Ένα ελληνάκι ποίημα πλένει τα πόδια του στα ρηχά της αυγής και κάτω από τον παφλασμό των άστρων.