Είμαι ο σκηνοθέτης ενός εγκλήματος

Στραγγίζω όλα τα αισθήματα

Φοβάμαι τις εξαλλοσύνες μου

Φορώ τα γυαλιά μου και γίνομαι

σοβαρός

Σκέπτομαι

Το πλήθος είναι μέσα μου

Η πόλη είναι μέσα μου

Κατοικώ τον χειμώνα της καρδιάς

Εξαργυρώνω την ευαισθησία μου 
με στίχους

Ελπίζω - δεν απελπίζομαι

Φορώ την ψυχή μου ανάποδα

Τσούζει ο καπιταλισμός

Τα καθεστώτα είναι αιμοδοσίες

Πυρ στην ανία- πυρ γιατί ζωγραφίζω στα σύννεφα

Είμαι ο σκηνοθέτης ενός εγκλήματος που ορίζει

το πρόσωπο μιας αθωότητας 
που εκλείπει.