Συμβουλεύομαι την θλίψη, όταν
βραδιάζει ο οίκος κλονίζεται
Τρέφονται με ψευδαισθήσεις οι
θαμώνες
Η φτώχια είναι μια ξεκούρδιστη
κιθάρα
Που βαρά φάλτσο ακόρντο
Ειρήνη ημίν ή γεια σου
Που φεύγεις κατά την μεριά
του συμφέροντος
Αλλά η ποίηση τι σκοπό έχει
Όταν νυχτώνει στην ψυχή και
τα πράγματα
Ακολουθούν την ουτοπία
Ή στερεώνονται πάνω στο έρμα
που φαντάζει άχρηστο
Κι επιβλαβές;
Καταπώς φαίνεται θα ενταθούν
τα συστήματα
Να κατασπαράσσουν έφηβες σάρκες.
Κάναμε την μέρα επίφοβη
Και θα πλανηθεί με αγριότητας
όψη..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου