Εικόνα...

Λίγα μέτρα απ’ το παλιό εργοστάσιο

Ο ευκάλυπτος είναι συμπόνια

Θεόρατη-

Τον κατοικούν πουλιά

Κι η νύχτα τον ξεκλειδώνει να μπούνε

Λαύρα μες τα γεμάτα κλαδιά του-

Το αφράτο ξύλο του

μυρίζει γνώμη ελαφριά

Βρέχει     κάποτε βρέχει

Και η καλογερική του όψη

γεμίζει γένια καταπράσινα-

Όλα λάμπουν

Απόγευμα

Περπατούν κοπέλες τρυφερές κι εκείνοι

Οι άνθρωποι που δεν φοβούνται του εαυτού τους την θλίψη-

Η πατρίδα προδίνεται απ' το κοπριταριό που δίνει

Τις ιδέες μας τζάμπα 
και που φορολογεί

την ανάσα του κύνα

ακόμα…