...

...

ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ..

6 Φεβρουαρίου 2010

ΚΑΤΑΓΡΑΦΗ.

ΚΑΤΑΓΡΑΦΗ.

Η μέρα αράδιασε τα ψωριασμένα γατιά της γύρω από τους τόπους των σκουπιδιών
ψάχνοντας τρόπο
μιας άλλης επαιτείας να επιβιώσουν.

Δύο αλλοδαποί νομίζανε ότι ίδια θρησκεύουμε
και ανεβήκανε την σκάλα του ορόφου μουρμουρίζοντας
κάτι ακαταλαβίστικα λόγια.

Ένας κοκκινολαίμης γλύκαινε την μέρα με την σπάταλη φωνή του.
Μικρός θεός των ταπεινών!.

Οι νεραντζιές μιλούσαν πάλι με τα πικρά τους παιδιά.
Το φως τρυπούσε την καρδιά τους και τα γυαλιστερά
καταπράσινα φύλλα.

Γράφανε από απόσταση του τοξοβόλου τις ριπές τους βιαστικά τα χελιδόνια.

Καθώς ένας ήλιος ανέβαινε αξίζοντας
πιο πολύ κι από ποίημα!

17.5.2008

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου