Να σ’ αγαπώ όπως σ’ αγαπώ

Να καίει μυσταγωγίας θυμίαμα, να σαρώνει
ο χρόνος το "τώρα"-
να γίνεται "ήτανε"..

Τα φύλλα τω δέντρων να ξυπνούν μες την ώριμη μεγάλη σιωπή
όπου αναπαύονται οι νότες μίας επουράνιας φλογέρας.

Να χτυπούν δυνατά οι καρδιές των πουλιών, αρχίζοντας
να συνθέτουν την μουσική των αμαρτωλών πρωτόπλαστων..

Να σ’ αγαπώ όπως σ’ αγαπώ
-δικιά μου και όχι-
ξένη
μοιρασμένη μες τον άνεμο, μες
την βαθιά μέρα που θα μου αρπάξει τα πάντα και θα μείνω
να έχω μόνο μια θλίψη του έρωτα που
δεν με λέξεις και λέγεται
και
δεν
διαβάζεται σωστά μ’ επιθυμία..