...

...

ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ..

21 Φεβρουαρίου 2010

Μια πρωινή δροσιά σαν ξίφος δικαιώνοντας τον φθινοπωρινό Σεπτέμβριο..

Μια πρωινή δροσιά σαν ξίφος δικαιώνοντας τον φθινοπωρινό Σεπτέμβριο..

Μια νύχτα πάνω από το κλειστό βενζινάδικο που έχει
μια αλλοδαπών καρτερία να ξημερώσει η μέρα του..

Η μέρα έρχεται-
σαν ένας καρπός ενός ουράνιου δέντρου..

Αν την κεντήσεις
θα ξεχυθεί ο χυμός από ένα αρχέγονο,
δομημένο με έμπνευση, σύμπαν..

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου