...

...

ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ..

23 Φεβρουαρίου 2010

Αποχαιρετώ την μέρα κι ένα τραγούδι νύχτας ωραία που λέγεται

Αποχαιρετώ την μέρα κι ένα τραγούδι νύχτας ωραία που λέγεται
από την βραδινή ορχήστρα των άστρων-
παίζει ανταύγειες ασημένιες στην καρδιά μου.

Ένα τριζόνι που βαστά τον δικό του ρυθμό:
ροκανίζει με αρχέγονο τρόπο την απλωμένη σιωπή-
ιερά και τελετουργικά -σαν να ξέρει τι κάνει..

Με θρησκευτική ευλάβεια εξαπλώνεται ο άνεμος-

Θωπευτικός πάνω από το φωσφορίζον γιασεμί
και τις φουντωμένες φρεσκοπλυμένες νεραντζιές
που ωραία μυρίζουνε..

Είναι μια άγουρη Τετάρτη..

Ένα άνθρωπος ξεκινά για την δουλειά έχοντας στις επιθυμίες του
ένα δειλό όνειρο
και μια όμορφη σκέψη..

2 σχόλια:

Δέσποινα Γιαννάκου είπε...

Είναι μια άγουρη Τετάρτη..

μου άρεσε πολύ η έκφραση...
φαντάστηκα κάτι άγουρο που περιμένουμε ζώντας το να ωριμάσει...να του δώσουμε το δικό μας στίγμα το δικό μας χρώμα να αποκτήσει έννοια ύπαρξης ..αξία ...
αισιόδοξο να ξεκινάς έτσι ....
καλό βράδυ Στρατή !!

ΣΤΡΑΤΗΣ ΠΑΡΕΛΗΣ είπε...

Κάπως έτσι το είχα στο μυαλό μου..
Γειά σου Δέσποινα!
βλέπεις η ποίηση μας επιτρέπει παράτολμες παρομοιώσεις..

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου