...

...

ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ..

23 Φεβρουαρίου 2010

Ξημερώνοντας οι μέρες σειρά

Ξημερώνοντας οι μέρες σειρά και ερχόμενες και φεύγοντας μετά
ενεργητικής ελπίδας μέσα μας ο αόριστος

χτυπούσε τις παλιές καμπάνες των εκκλησιών-
σχεδόν του όρθρου-
η ποίηση σχεδόν αυθύπαρκτη..

Της γεωγραφίας αυτό το παιχνιδιάρικο γαϊτανάκι της ακτογραμμής που φαίνεται
ευθυμίας υπόσχεση
μέσα στην σιγουριά της γνώμης
μιας αιώνιας θάλασσας..

Και εγώ που είπα ακόμη κι όσα δεν καλά τα εννόησα
με ρήμαξαν οι μουσικές
και οι νότες παντού με κατέφαγαν-
έγινα
σαν διαμελισμένος μουσικός..

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου