...

...

ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ..

29 Δεκεμβρίου 2012

Και απελπισμένος ζω..




Οι αγρύπνιες μου κατευόδωσαν την σελήνη κι εκείνη μες τον καθρέφτη τ’ ουρανού αργυρή νύχτα έπεσε.
Οι κύκλοι της φωνής καταρρίπτουν τα τείχη της αισχύνης.
Θρησκεύω μ’ έναν τρόπο ειδωλολατρικό.
Πολύ τα δέντρα επίστεψα.
Το πορτατίφ ανάβει στέλλοντας μηνύματα γραφής κι ευνοϊκού ανέμου.
Υφίστανται ακόμη οι κώνωπες.
Σε ένα σημειωματάριο χαράσσω φως και η κάμαρα ταράζεται ώσπερ σεισμός να εγένετο.
Λίγο με αφορά η ελπίδα. Και απελπισμένος ζω..
Σιτιζόμενος μελίρρυτες ουτοπίες.

4 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Μελιρρυτες ουτοπίες. Ολοι με αυτές συντηρούμαστε. Εξαιρετικό, όπως πάντα. Καλή χρονια αγαπητέ μου.

ΛΥΧΝΟΣ ΚΑΙΟΜΕΝΟΣ είπε...

μεστό και ομορφοκαμωμένο!
μπράβο Στρατή!

ΣΤΡΑΤΗΣ ΠΑΡΕΛΗΣ είπε...

περήφανη μανιάτισσα
να είσαι καλά αγαπητή μου!
Καλή χρονιά!

ΣΤΡΑΤΗΣ ΠΑΡΕΛΗΣ είπε...

Ευχαριστώ Βίκυ! Καλημέρα!

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου