Άντε Κορφού που σε λέει η σιγανή ωραία βροχούλα

Το φεγγάρι γανώνει τις μάντρες.

Ό,τι που λέω είναι από τον παλιό εμπνευσμένο καιρό.

Ακούω πολλαπλά τον αέρα

Που συρίζει κι απλώνεται

Όπως να θέλει γνωρίσει ολοκληρωτικά ετούτη την γεωγραφία.

Το άρωμα της μέρας είναι ρόδο

Η ψυχή είναι ρόδο

Ό θεός κοιμάται, ο θεός είναι ένα σύννεφο που εγκυμονεί

Ιδέες και νοτερή για όλα ευλάβεια..

Έφτιαξα μια δική μου κιβωτό και έκλεισα

Πετεινά τ' ουρανού και τα ζώα που σεμνά μουγκανίζουμε

Ή ανεβαίνουν την ωραία πλαγιά που λιάζει τα πυκνόφυλλα δέντρα

Στο πρωινό αήττητο φως.

Άντε Κορφού που σε λέει η σιγανή ωραία βροχούλα

Άντε εξακριβωμένη μου γλυκιά ομορφιά

Την αγάπη μου σκέφτομαι που χωράει μοναχά

Στην πελώρια καρδιά μου.

Και γράφω γιατί δεν κατόρθωσα ποτέ μου να πω

Όσα αισθήματα θησαύρισα και είναι μέσα μου

διαρκώς αναμμένα..

                                        13.10.2010

                                          Κέρκυρα..